Interview met Martin Limberger

DE STILLE MOTOR SPREEKT

Bij veel concerten treden toppers op zoals Stochelo Rosenberg, Paulus Shäfer en Tchavolo Schmitt. De grootmeesters staan in de spotlights en ze spelen virtuoze solo’s. Maar de motor achter de swingende muziek wordt niet gevormd door de solisten, maar door de ritmegitaar en contrabas. Een vaste kracht op de Nederlandse en internationale podia is Martin Limberger. Martin speelt vaak met al die grootmeesters, hij heeft met bijna alle grootmeesters op het podium gespeeld. Hoofdredacteur Melvin Könings sprak met hem bij een concert in het Muziektheater in Eindhoven.

 

Kan je wat over jezelf vertellen?

“Tuurlijk! Ik ben nu 46 jaar en speel al vanaf mijn 7^e gitaar. Jan Limberger is mijn vader, de muziek is mij dus met de paplepel ingegoten. Ik koos voor gitaar, eerst gaf mijn vader me les, daarna heb ik goed les gehad van Fapy Lafertin. Ik ben gelijk begonnen met gypsy jazzmuziek en aanverwante zigeunermuziek en heb ook nooit andere muziekstijlen gespeeld.”

 

Wie zijn je grote voorbeelden?

“Toen ik jong was, heb ik heel veel geleerd door goed te kijken. Dan kon je met videobanden (VHS) op pauze drukken en precies kijken welk akkoord hoe werd aangeslagen. Van iedereen eigenlijk en zodra je denkt “dat is leuk”, gelijk uitzoeken en zelf spelen.”

 

Op welke gitaar speel je nu het meest?

“Ik heb thuis ook wel een originele Selmer, maar die is te kwetsbaar om mee te nemen onderweg; ik zou het echt zonde vinden als die beschadigd raakt. Dus ik speel nu vaak op een Jacques Favino uit de jaren ’70.” Ik heb ook een hele mooie gitaar van JWC uit Engeland gekregen en ze hebben er ook één voor mijn zoon gebouwd.

 

Je speelt veel slaggitaar, maar kan je ook soleren?

“Nee, ik heb mij helemaal geconcentreerd op slaggitaar. Altijd slag, that’s it. Ik vind het leuk om allemaal verschillende akkoorden te spelen, ook in nummers die eigenlijk maar 4 akkoorden hebben. Je kan daarin ook oneindig variëren.”

 

Doe je dat dan allemaal op gehoor of ken je ook de theorie?

“Nee, ik doe dat allemaal op gehoor, het gaat bij mij vanzelf. Fapy heeft me wel wat dingen uitgelegd, maar eerlijk gezegd doe ik alles op gehoor.”

 

Dat ritme houden, hoe doe je dat?

“Als je met verschillende bands of muzikanten hetzelfde nummer speelt, klinkt het eigenlijk altijd anders. De ene speelt wat agressiever, de ander wat voor de tel, de volgende heel gehaast. Soms is het mooi echt het ouderwetse ritmegeluid te spelen, met een voorslag. De andere keer kan het ook wat moderner klinken met maar één slag naar beneden. Ook Django varieerde daar veel in. Ik volg daarin meestal mijn gevoel. Goed luisteren en meedoen.”

 

Geef je ook les?

“Jazeker, en het liefst op alle niveaus. Natuurlijk is het leuk om ook gevorderden nog wat bij te leren. Maar ik vind het ook leuk om beginners te helpen. Ook met bijvoorbeeld plectrumtechniek. De sound is echt het belangrijkst. Gitaristen kunnen me altijd bellen (06-53794076), dan spreken we wat af!”

 

Kan je nog een bijzondere ervaring vertellen?

“Op mijn 14^e, bijna 30 jaar geleden, had ik nog een hele bos met krullen en toen heb ik in het Circustheater in Scheveningen gespeeld met violist Stéphane Grappelli. Dat was echt een droom om met zo’n voorbeeld te spelen. En vlak voor zijn overlijden heb ik ook nog in München met Grappelli gespeeld. Mijn opa, Piotto Limberger, heeft op zijn 16^e ook les gehad van Django Reinhardt zelf. Heel bijzonder! Zo geven we de muziek in onze familie door.”