To home (logo)
2011

Quintette 2011 vierde kwartaal, jaargang 28 nr 4

Inhoud

Workshop Reinier Voet op uitneembaar binnenblad

 

Inleverdatum kopij 2013 nr. 1:
20 januari

Cover illustratie:
Alain Antonietto

Adverteerders:
www.wegenpicks.com
www.moustacheguitars.com
www.hboetzkes.com
Georg Lankester
2Quintette december 2011

Django Reinhardt, door de ogen van Ghislain

In het verleden ben ik tijdens een reünie in contact gekomen met een bijzondere sympathieke Belg genaamd Ghislain Verwimp. Daarna hebben wij een paar keer afgesproken in Amsterdam, waar hij naar toe kwam met de bus uit Leuven. Hier ruilden wij dan wat Cd’s en/of literatuur. Ik ben Ghislain uit het oog verloren, maar ik weet dat hij een atelier heeft in Leuven. Hij stuurde mij deze kaart rond oud en nieuw ( ‘96/’97 ).
De tekening is van zijn hand. Een prachtige tekening van een geweldige muzikant. Ik hoop dat hij dit bericht onder ogen krijgt en aan die leuke tijd terug zal denken.

Django Kuijper

Beste Django, Ik zal er alles aan doen om te zorgen dat hij deze Quintette in handen krijgt.

John Desmares

3Quintette december 2011

Voorwoord

Geachte donateurs,

Voor u ligt alweer de laatste Quintette van dit jaar. Reden om even terug te blikken.
We hebben samen mogen genieten van mooi uitgevoerde Quintetten en twee geweldige reünie’s.
Dankzij het aanmelden van een aantal bezoekers en muzikanten als donateur, blijven we zeker op sterkte. Ondanks het verlies van een paar oude bekenden is er zelfs sprake van een lichte groei.
Al lopende door de donateurs lijst, blijkt dat diverse gegevens niet meer kloppen m.b.t. adressen, email, tel. Nr. etc.
Heeft u inmiddels uw emailadres bekend gemaakt, of heeft u een ánder email adres, of is uw telefoonnummer gewijzigd, heeft u inmiddels een ander huisadres.?
U kunt dergelijke mutatie’s melden bij ons secretariaat john@hcdf.nl of aan ons gezamenlijke adres: bestuur@hcdf.nl. Laat het aan ons weten, zodat u de Quintette blijft ontvangen. En natuurlijk, wanneer u uw donatie nog niet heeft overgemaakt . . . . . juist!!!!

Als uitsmijter, met de nadruk op de laatste twee lettergrepen wil ik u meegeven, dat in het kader van de december maand het misschien aardig is, een (jaar)- donateurschap cadeau te doen aan vrienden of bekenden. Het is weer eens wat anders, dan het paar nieuwe sokken of de aftershave of parfum en misschien zetten de ontvangers dat donateurschap wel op eigen benen voort.
Dat gezegd hebbende wens ik u weer behoorlijk wat leesplezier. Namens het hele bestuur wens ik u fijne feestdagen en een muzikaal maar vooral gezond 2012.
We zien elkaar volgend jaar.

Menno v.d. Reijden

Mededeling

Onze volgende Reünie is gepland op 15 April 2012, in de Azijn fabriek in Den Bosch.
Dit wordt wederom een grote happening met verrassingen. Ik kan al mededelen dat o.a. zal optreden: Nomad Swing uit België met niemand minder dan Koen de Cauter.
Noteer in uw agenda!

4Quintette december 2011

Najaarsreünie 2011, een impressie

Het eerste weekend van oktober was waarschijnlijk het laatste zomerse weekend van 2011. Maar dit had de trouwe bezoekers van onze reünie niet weerhouden om de reis naar de Bossche Azijnfabriek te maken. Zij weten dat de muziek op de reünie vrijwel altijd goed is, dat koffie, bier, wijn, frisdrank en de broodjes in de Azijnfabriek prima smaken en dat het tussen de optredens door, bij mooi weer, buiten op het terras uitstekend toeven is. Tegen enen was het dan ook al gezellig druk in en rond de inmiddels bekende zaal. Django Kuijper had weer een stand met voor hem overtollige Cd’s, maar gitaarbouwer Thijs van der Harst liet vanwege andere verplichtingen nog even op zich wachten. Hij zou na het eerste optreden arriveren.

Vóór dat eerste optreden heette voorzitter Menno van der Reijden de aanwezigen hartelijk welkom, waarna John Desmares de eerste band aankondigde: The Swinging Strings. Een trio in plaats van het verwachte kwartet, want gitarist Isa Azier moest helaas wegens ziekte verstek laten gaan. Maar de gitaristen Mark Lubbers en Ronald Kamphuis maakten er, ondersteund door bassist Ruurd-Jan de Meulder, een mooi optreden van. En dat na een reis van zo’n 240 kilometer vanuit Groningen. Je moet er wat voor over hebben om op het podium van de Hot Club de France Nederland te kunnen staan. Het openingsnummer Hungaria werd gevolgd door Djangology en Sweet Georgia Brown. Hun Valse Blue is geïnspireerd door het bekende Bluesette van Jean Toots Thielemans. Een fijne swingwals, met Ronald in de hoofdrol. Bij Georgia stapte Jan van Beuge onverwacht op het podium voor

5Quintette december 2011

een gezongen bijdrage. Ik ga niet alle nummers noemen, maar Dinette van Lewis en Young viel op door een heel eigen begin en slot, met de bas in het thema. Het repertoire was trouwens niet echt standaard, met opmerkelijke stukken als Affirmation van George Benson, de in een hoog tempo gespeelde wals Latcheben en het laatste stuk, I Wanna Be Like You, de monkeysong uit de Disneyfilm Jungle Book. Een prima optreden, dat best nog eens herhaald mag worden in de complete bezetting met Isa Azier. Voor meer informatie: www.swingingstrings.nl

Na de eerste pauze, waarin Thijs zijn gitaarstand inrichtte met allerlei zaken, was de beurt aan The Strong and Silent Types, die beslist niet ‘silent’ waren. De vier heren maakten er een swingend optreden van, met een zeer origineel repertoire.

Natuurlijk kun je op accordeon melancholieke of treurige muziek maken, maar over het algemeen word ik vrolijk van accordeon, zeker als dat wordt gespeeld zoals Boris Nauta dat deed op deze mooie zondagmiddag in Den Bosch. ‘Swing Accordeon’, zoals de Fransen zeggen, in optima forma. Daarbij was er een perfecte samenwerking met de andere solist, sologitarist John Ligthart, die zijn sporen in de wereld van de gipsyjazz wel heeft verdiend. Het speelplezier spatte er van af. Martien Peerdeman, die evenals Boris al vaker bij de Stichting Hot Club de France Nederland op het podium stond, zorgde samen met bassist Marcel Snijders, voor een gedegen en swingende basis. Begonnen werd met La Foule, gevolgd door I Love You, Rhythmes Gitans en Rumba Gitanes. Ook van deze band ga ik niet alle stukken noemen, maar bijvoorbeeld Mir Pral en Suite en mineur plus Tziganskaja spraken mij zeer aan. Met Lulu Swing, het mooie Indifference en een spetterende uitvoering van de traditional Joseph, Joseph (dat tegenwoordig op vrijwel elke reünie wel een keer ten gehore wordt gebracht) besloten de Strong and Silent

6Quintette december 2011

Types hun zeer geslaagde optreden. Wat mij betreft mogen ze snel nog eens terugkomen. Voor meer informatie: www.strongandsilenttypes.com.

De top zat aan het eind: de Prisor Jazzband, met uiteraard Feigely Prisor op sologitaar, Sendelo Schäfer op slaggitaar en Tchawo Adell, die ik als sologitarist ken van onder andere het Gypsy Swing Quintet met de geweldige zangeres Barbara Golaska en uiteraard Tabor, hier op bas. En deze heren deden de dagen van het befaamde Quintette van Django Reinhardt uit de jaren veertig van de vorige eeuw herleven, want ze hadden klarinettist André Doni meegebracht. Voor het eerst in deze bezetting, en het swingde dat het een aard had. Ook hier ga ik niet op ieder nummer in, maar wat mij opviel waren de mooie afwisselende solo’s van Feigely en André. Feigely die uitblonk in zijn virtuoos gitaarspel. Iedere toon was raak en met diepte. André met zijn mooie improvisaties. Ik was onder de indruk van de prachtige houttoon die hij uit zijn klarinet toverde.
Nummers als crazy rhythm, swing 42, swingde de pan uit. Mélodie au crépuscule, clouds, nuages, (met zang van Jan van Beuge) werden uitstekend vertolkt. Ook een eigen compositie van Feigely getiteld: walz ( uitgevoerd door alleen gitaar) was zeer prettig om naar te luisteren. Mooie triooltjes en een perfecte timing.
Wat mij speciaal opviel was: troublant bolero. Dit nummer werd ingezet met het thema van: concierto d’aranjuez. Prachtig, prachtig… daarna de overvloeier naar troublant bolero. Een perfecte begeleiding van Sendolo en natuurlijk de constante factor Tchawo Adell op bas.
Bij de laatste 2 nummers werd er meegespeeld door donateur Jan Schoneveld uit berkel-Enschot. Hij speelde grandioos op zijn sopraan-sax. Bij : minor swing werd er afwisselend gesoleerd: gitaar, klarinet en sopraan-sax. Een prachtige afsluiter. Wat een sfeer.
Dankzij het prachtige weer is er buiten nog lang en fanatiek nagejammed. Al met al kan het bestuur weer terugkijken op een geslaagde reünie.
Op naar de voorjaarsbijeenkomst

Rien Nicasie

7Quintette december 2011

Moustache Guitars in Parijs

Op 21 november jongstleden was Thijs van der Harst van Moustache Guitars in de unieke gelegenheid om de beroemde gitaar van Django Reinhardt, Selmer nr. 503, aan een inspectie te onderwerpen.

De Nederlandse Vereniging van Muziekinstrumentenmakers, NVMM, had een excursie geregeld in het museum Cité de la Musique in Parijs. Tezamen met een aantal andere bouwers van gitaren, violen, klavecimbel, orgel en koperen blaasinstrumenten hadden zij per persoon de mogelijkheid om 1 of meerdere instrumenten uit de collectie uitgebreid te bekijken.
En natuurlijk was dat voor van der Harst de Selmer 503 gitaar van Django Reinhardt die een welhaast mythische status heeft.

Nadere inspectie ( met blauwe handschoenen ) heeft trouwens niet echt grote bijzonderheden aan het licht gebracht. De gitaar is behoorlijk beschadigd en heeft een forse hals reparatie achter de rug. En inderdaad ontbreekt de ‘5e’ dwarsbalk onder het bovenblad wat de verklaring zou kunnen zijn voor de speciale klank die Django zo waardeerde. Voor het overige is de gitaar een “Selmer”, zoals alle andere waarbij opgemerkt moet worden dat de Selmer fabriek behoorlijk ‘met de Franse slag’ werkte wat zich uit in veel detailverschillen in de diverse productieseries.

Overigens waren ook en Stradivarius en een Guarneri del Gesu zeer bijzonder om van zo dichtbij te kunnen bekijken!

Tip: het museum is echt de moeite waard. Trek er een dagdeel voor uit, neem de audiotour en geniet.
http://www.citedelamusique.fr/anglais/Default.aspx.

Thijs van der Harst / John Desmares

8Quintette december 2011

Charles Delaunay (1911 – 1988)

Hot Club leider die Django Reinhardt beroemd maakte.

Charles wordt op 18 januari 1911 in Parijs geboren als zoon van een beroemd kunstenaarsechtpaar.
Zowel zijn vader als moeder zijn schilders die tot ver over de grenzen bekend zijn, namelijk Sonia en Robert Delaunay. Hij heeft dus artistiek bloed in de aderen.
Al op jonge leeftijd raakt hij gepassioneerd door de jazz en verdiept hij zich er grondig in, speelt gitaar en is een zeer goed organisator; dat zal spoedig blijken.
Op zijn 23e jaar wordt hij secretaris-generaal van de befaamde ‘Hot Club de France’ die hij, met enkele andere bestuursleden, wereldbekend zal maken. In 1935 richt hij samen met Hugues Panassié het tijdschrift ‘Jazz Hot’ op dat spoedig bekendheid krijgt en waarvan hij directeur wordt.
Delaunay, die uiterst voortvarend tewerk gaat, wordt bovendien manager van het juist gevormde huisorkest ‘le Quintette du Hot Club de France’ dat men vanaf december 1934 voor het publiek laat optreden.
Hij zorgt vervolgens voor een sterke promotie van deze formatie en, zoals bekend, met succes. Django en Stéphane maken grote indruk en creëren voor het eerst een jazzvorm buiten Amerika.

Internationale aktiviteiten

Samen met Panassié streeft Delaunay ernaar Amerikaanse jazz-musici naar Frankrijk te halen voor het geven van concerten en het realiseren van platenopnamen, Ook houdt hij veelvuldig lezingen. Bekende namen uit die tijd zijn de pianisten Freddie Johnson, Spencer Williams, Garland Wilson en de zanger/bandleider Freddy Taylor (bij wie Django begin ‘35 een maand lang meespeelde). Maar zijn meest productieve periode volgt nog.

9Quintette december 2011

In 1936 verschijnt er een uitgebreide discografie van zijn hand. Het is de eerste jazz discografie ter wereld die als een standaardwerk wordt beschouwd. Hij brengt overigens daarna nog diverse bijgewerkte edities uit. Een jaar later vindt de wereldtentoonstelling in Parijs plaats en de ‘Hot Club de France’ leiding, gestimuleerd door Delaunay, organiseert talrijke sessies met Amerikaanse grootheden als Coleman Hawkins, Benny Carter, Dicky Wells, Eddie South, Philppe Brun, Bill Coleman en vele anderen.
Het is ook in die tijd, dat de Duitse Django bewonderaar en schrijver van het in 1960 geschreven boekje “Django Reinhardt, ein Porträt”, dr. Dietrich Schulz-Köhn, hem in Parijs opzoekt, veel van hem leert en tot zijn dood met hem bevriend zal blijven.
Er gebeurt véél ! Charles richt in het voorjaar van 1937 een eigen platenlabel op onder de naam ‘Swing’, uitsluitend bedoeld voor jazzopnamen. Ook dit is een unicum in de wereld. Vanaf die tijd komen, onder zijn leiding, weergaloze studio opnamen als ‘Honeysuckle rose’ en ’Crazy rhythm’ van de Amerikanen Hawkins en Carter plus o.a. Django tot stand (‘Swing’ no. 1, april ’37).
Daarna verschijnen allerlei andere artiesten in de studio, bijvoorbeeld Michel Warlop, Philippe Brun, Eddie South enz. enz. Velen daarvan worden door Django Reinhardt en zijn ritmegroep begeleid.
In april 1939 worden de bijzondere opnamen gemaakt van Rex Stewart, Barney Bigard en Bill Taylor met Django, door Gunther Schuller beschreven als ‘Juweeltjes van kleine jazzgroepen”.
Van de vele artiesten die ook op zijn label werden uitgebracht noem ik de Fransen Alix Combelle, André Ekyan, Pierre Allier en natuurlijk het HCdF kwintet.
Zelf is Charles bovendien nog actief als drummer onder het pseudoniem H.P. Chadel. En het verhaal gaat dat hij ooit bij een optreden van het HCdF kwintet inviel als gitarist.

De periode vanaf 1940
Dan volgt de bezetting. Er zijn inmiddels reeksen ‘Swing’ platen van jazzmusici verschenen. Om u een indruk te geven van de aantallen opnamen die tot stand zijn gekomen : in 1948 komen de titels ‘Mike’ en ‘Lady be good’ van het HCdF kwintet uit onder nummer 287.
Hoewel de bezetter verdere ontplooiing belemmert, gaat Delaunay door met zijn activiteiten. Met Panassié blijft hij publiceren, zij het dan dat ‘Jazz Hot’ noodgedwongen wordt gereduceerd tot één velletje.

10Quintette december 2011

Niet lang na de bevrijding, in 1946, vertrekt Charles naar de Verenigde Staten waar hij de supervisie heeft bij opnamen van onder anderen Louis Armstrong, Benny Carter en Duke Ellington.
Terug in Europa zorgt hij voor een herlancering van ‘Jazz Hot’ voordat hij met Léon Cabat de directie vormt van het platenlabel ‘Vogue’, nog altijd bekend om z’n goede jazzartiesten.
Het jaar erna ontstaat er een conflict tussen hem en Hugues Panassié over de Bebop, die door laatstgenoemde niet als jazz wordt beschouwd. Delanunay is juist voorstander van nieuwe stromingen en organiseert bijzondere concerten in Parijs. In 1948 laat hij het orkest van Dizzy Gillespie optreden en in 1949 dat van Miles Davis en Charlie Parker. Bovendien zorgt hij voor de promotie van Sydney Bechet die dankzij hem eigenlijk een tweede carrière maakt. Van Delaunay’s activiteiten uit die jaren getuigen eveneens vele historische opnamen.

Vermeldenswaard is dat in ’53 van zijn hand diverse publicaties uitkomen over Django Reinhardt, die alle spoedig zijn uitverkocht. Daarom besluit hij een biografie van de gitarist te maken, maar er ook een discografie aan toe te voegen.
Naast de supervisie bij talrijke platenopnamen verzorgt Delaunay regelmatig radioprogramma’s en organiseert hij concerten en festivals als de ’Salon du jazz’ (1954) en het Festival in Cannes (1958).

In 1969 wordt hij vanwege zijn kennis en ervaring vice-president van de Internationale Jazz Federatie en verricht daarin opnieuw veel werk. Hoewel zijn gezondheid geleidelijk aan te wensen overlaat, blijft hij betrokken bij de nieuwe jazzontwikkelingen. Hij schenkt de ‘Bibliothèque Nationale’ te Parijs 40.000 platen uit zijn immense collectie om daarmee zoveel mogelijk historische jazzopnamen voor de toekomst veilig te stellen.
In 1986 is hij aanwezig op het “Django Reinhardt Festival” in Samois. Het jaar daarna opnieuw, maar dan op verzoek van de organisatie die hem officieel huldigt vanwege zijn enorme bijdrage aan de ontwikkeling van de Hot Club de France en de promotie van Django Reinhardt. Zijn gezondheid is dan al aanzienlijk verslechterd. In 1988 overlijdt hij op 77jarige leeftijd in Chantilly.

11Quintette december 2011

Hij laat ons een geweldige erfenis achter in de vorm van discografieën, boeken en talloze jazzopnamen waarvan we tot op de dag van vandaag kunnen genieten.

Publikaties

Hieronder tot slot de indrukwekkende lijst van de publicaties die van zijn hand zijn verschenen:

HOT DISCOGRAPHY (1936) ‘Jazz Hot’ Edit. Paris
HOT DISCOGRAPHY (1938) ‘Jazz Hot’ Edit. Paris
HOT ICONOGRAPHY, Lithographies (1939) ‘Jazz Hot’ Edit. Paris
DE LA VIE ET DU JAZZ (1940) ‘Jazz Hot’ Edit. Paris
HOT DISCOGRAPHY (1940) ‘Commodore Music Shop’ New York
HOT DISCOGRAPHY (1940) ‘Editions ABC’ Paris
DE LA VIE ET DU JAZZ (1945) ‘L’Echiquier’ Lausanne
NEW HOT DISCOGRAPHY (1948) ‘Criterion Music Corp.’ New York
JAZZ 47, en collaboration avec Robert Goffin, America, P. Seghers, Paris
HOT DISCOGRAPHIE ENCYCLOPEDIQUE, vol. I (A-B) (1951) ‘Vogue’ Paris
HOT DISCOGRAPHIE ENCYCLOPEDIQUE, vol. II (C-E) (1952) ‘Vogue’ Paris
HOT DISCOGRAPHIE ENCYCLOPEDIQUE, vol. III (E-He) (1953) ‘Vogue’ Paris
DJANGO REINHARDT, SOUVENIRS (1954) ‘Jazz Hot’
DJANGO MON FRERE, (1954) Edit. Eric Losfeld, Paris
L’HISTOIRE DE SYDNEY BECHET (1960) ‘Vogue’ SB2 Paris
DJANGO REINHARDT ‘Cassell’ Londres (1961) et ‘Jazz Book Club’ Londres (1963)
DELAUNAY’S DILEMMA, de la peinture au jazz (1985) Edit. W. Mácon

Georg Lankester

12Quintette december 2011

Hugues Panassié (1912 – 1974)

Hot Club leider en promotor van de ‘traditionele jazz’

De eerste jaren

Deze Fransman, die een zeer belangrijke rol heeft gespeeld voor de jazzwereld wordt op 27 februari 1912 in Parijs geboren. Er is helaas niet veel bekend over zijn jeugd. Maar hij zou spoedig van zich doen spreken. Hugues ontdekt rond zijn 20e jaar de jazz, verdiept zich erin en was één van de eersten in Europa die erover gaat publiceren.

In 1934 verschijnt, in samenwerking met Charles Delaunay, het blad ‘Le Jazz Hot’. Dit jazzmagazine is de eerste tien jaar dé autoriteit op jazzgebied in de wereld en blijft ook lang daarna beslist invloedrijk. Panassié heeft kort daarvóór, namelijk in 1932, met Pierre Nourry en enkele anderen de ‘Hot Club de France’ opgericht waarvan hij voorzitter wordt.
Het is deze belangrijke organisatie die de grote Amerikaanse musici naar Frankrijk haalt en ervoor zorgt dat het snarenkwintet van Django Reinhardt en Stéphane Grappelli tot huisorkest wordt uitgeroepen.
Onder zijn leiding worden er talrijke concerten georganiseerd en verscheidene publicaties van hem uitgebracht. Met name in 1937, als de wereldtentoonstelling in Parijs plaatsvindt, brengen de Hot Club de France bestuurders unieke opnamen tot stand waarbij Amerikanen als Louis Armstrong, Coleman Hawkins, Benny Carter, Eddie South, Bill Coleman en vele anderen met de top-Fransen van die tijd musiceren.
Belangrijk voor de promotie van jazz in Europa !
In datzelfde jaar, het HCdF kwintet is echt doorgebroken en wekt alom bewondering bij muziekliefhebbers, assisteert Panassié zijn collega Delaunay in het project van laatstgenoemde, namelijk het lanceren van het platenlabel ‘SWING’, uitsluitend bedoeld voor jazzmuziek. Een unieke stap in de platenwereld, nooit eerder gezet.

Publiciteit

Het is de grote verdienste van Panassié dat door zijn stijl van schrijven, kennis van zaken en passie de jazz onder een breder publiek bekendheid krijgt.

13Quintette december 2011

Velen worden door hem geënthousiasmeerd en zo ontstaan er nu ‘jazzfans’, een fenomeen dat voorheen in Europa onbekend is
Enige tijd later heeft hij de supervisie bij de ‘SWING’ opnamen in New York met sterren als Sydney Bechet, Tommy Ladnier en Mezz Mezzrow die de ‘New Orleans Revival’ inluiden.
Hugues houdt zich sterk bezig met de traditionele jazz (en dan in het bijzonder de New Orleans stijl) en staat, in tegenstelling tot Delaunay, weinig open voor de nieuwe, naoorlogse stromingen.
Het komt in 1947 dan ook tot een scheiding tussen beide bestuurders als de ‘bebop’ zijn intrede doet. Panassié erkent deze stijl niet als jazzvorm en de heren gaan ieder hun weegs.
Toch is er ontegenzeggelijk in de periode van hun samenwerking veel tot stand gebracht.

Alleen verder

Nog steeds voorzitter van de ‘Hot Club de France’ geeft hij vervolgens het ‘Bulletin Hot Club de France’ uit, waarvan hij zelf redacteur is. Tot zijn dood verdedigt hij met zijn artikelen de traditionele jazzmuziek zodat je hem kunt beschouwen als één van de belangrijkste apostelen daarvan. Naast een groot aantal publicaties zorgde hij ook voor radio-uitzendingen die door een vrij groot publiek werden beluisterd. En als je de diverse jazzboeken erop naslaat, zul je de naam Hugues Panassié dan ook regelmatig aantreffen; veel schrijvers halen uitspraken van hem over (traditionele) jazzmusici aan, met name wat de vooroorlogse periode betreft.

Op 8 december 1974 overlijdt Panassié in de plaats Montauban. Hij laat een enorme erfenis aan publikaties en historische opnamen na.
Zijn naam zal altijd verbonden blijven aan de ‘Hot Club de France’ waarvan hij sinds de oprichting president is geweest. Mede door zijn initiatieven is de faam van het HCdF kwintet uitgegroeid en wordt hun muziek zelfs als een stijl betiteld.

14Quintette december 2011

Overzicht van zijn werk

Le Jazz Hot’ – Correa, 1934
La musique de jazz et le swing’- Correa, 1943
Les rois du jazz’- Grasset, 1944‘
Douze années de jazz’- Correa, 1946
La véritable musique de jazz’- Robert Laffont, 1946-52
Histoire du vrai jazz’- Robert Laffont, 1959
Dictionnaire du jazz’ (en collaboration avec Gautier & Michel, 1971

Georg Lankester

15Quintette december 2011

Django Bells

In een wolk van internationale klanken…

Uiteraard stond in 2011 ‘Django Bells’ wederom in de programmering van de Tilburgse beiaardconcerten. Op zondag 18 september traden het manouche-kwartet “Minor Sing”. uit Lyon Frankrijk, de stadsbeiaardier van Tilburg: Carl van Eyndhoven en de reizende beiaard uit Praag samen op; een cross over van klanken, instrumenten, nationaliteiten en sferen.

Carl van Eyndhoven

Het concert vond plaats op de gezellige Oude Markt bij de Heikese kerk en werd mede mogelijk gemaakt door de gemeente Tilburg, Café Anvers, International Gipsy Festival, Framework en Stichting Kino.

“Minor Sing” is een jazz-manouche ensemble uit Lyon dat met respect voor de traditie de bekende standards van Django Reinhardt vertolkt. Het kwartet bestaat uit Jean Cristian Choitel: ritme gitaar, Jean Lardanchet: viool, Sylvian Pourrat: contrabas en Laurent Vicenza: solo gitaar

De mobiele beiaard uit Praag bestaat uit 57 klokken met een totaal gewicht van bijna vijf ton. Deze beiaard leent zich uitstekend voor samenspel en in combinatie met “Minor Sing” worden de klokken echte “Swinging Bells”.

16Quintette december 2011

De beiaardcommissie haalde opgelucht adem toen zij de vrachtwagen met klokkenstoel die zondag heelhuids uit Tsjechië zagen verschijnen – de jongens van “Minor Sing” waren al de avond daarvoor gearriveerd – . Het is altijd weer een indrukwekkend gevoel om de grootte en grootsheid van een reizende beiaard te ervaren. Dat besef je pas als je er voor staat. Zo stond menig Tilburger met open mond ernaar te staren.
Na de nodige sound checks te hebben gedaan konden de musici van start. Het is knap om te zien en te horen hoe Carl van Eyndhoven en “Minor Sing” zo goed op elkaar zijn ingespeeld. De muziek van Django Reinhardt swingde weer als weleer en kwam volledig tot zijn recht met deze keur aan instrumenten – bas, viool, gitaren, beiaard –. Snelle loopjes, subtiele akkoorden, uitgesproken solo’s, ongeacht welk instrument, alles passeerde de revue. Improvisaties over nummers als ‘Swing 42’, ‘All of Me’, ‘Nuages’, ‘Douce Ambiance’ en meer, laten niemand onberoerd.

minor sing lyon django bells

Zelfs het weerbarstige weer – een stortbui van 3 uur – mocht de ziel van Reinhardt’s muziek niet drukken. Onder het genoegen van het Tilburgse trappistenbier, stonden onder de luifel van Café Anvers tal van Tilburgers te swingen in een wolk van internationale klanken. Een uniek gratis openluchtconcert. Dat smaakt naar meer …!!!

Beiaardcommissie Tilburg, september 2011

17Quintette december 2011

Sjaak Bloem / Dré Sprangers

18Quintette december 2011

Postuum: Ellen Helmus (1957 – 2011)

Liever haar eigen muziek

Ze had net een nieuwe band op de been met naast haar trouwe bassist Frans Tunderman de jeugdige zingende pianist Daniel von Piekartz en de jonge drummer Michael Peet.
Met de Ellen H. Band, waarmee ze op vele festivals had opgetreden, wilde ze oud worden.
Maar fluitiste Ellen Helmus werd niet oud. Op 26 maart stierf ze aan de gevolgen van borstkanker.
Ellen Helmus ( Beverwijk 18 mei 1957 ) behoorde tot de belangrijkste Nederlandse jazz-fluitisten. Ze speelde met de Britse zanger-organist Georgie Fame en trad ook op met Cor Bakker, Het Rosenberg Trio en de Amerikaanse fluitlegende Hubert Laws.

Helmus had vijf jaar les op Spaanse gitaar. Toen ze rond haar dertiende in de kerk een fluit hoorde bespelen, koos ze voor dit instrument. Na de muziekschool

19Quintette december 2011

studeerde ze twee jaar klassiek in Amsterdam en vier jaar jazz aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Haar eerste eigen groep was het LNH Quintet (ook bekend als L&H Band), dat in 1979 bestond uit Hans Kunneman ( gitaar ), Robert Jan Vermeulen ( piano ), Simon Planting ( bas ) en Nanning van der Hoop ( drums ). Het LNH Quintet liet invloeden horen uit: bebob, latin en pop. Bij de toekenning van de Wessel Ilcken Award in 1984 aan Toon Roos kreeg ze een eervolle vermelding. In 1985 won ze de Loosdrecht Aanmoedigingsprijs.
Op haar debuutalbum: “A Gentle Approach”, (1985) waren ook composities van haar pianist Robert Jan Vermeulen te horen. Het eerste exemplaar kreeg ze uit handen van Willem Duys.

In 1983 kreeg ze het verzoek om het ingekorte laatste deel van het fluitconcert in e mineur van de Italiaanse componist Saverio Mercadante op te nemen. Ze deed het niet.
De opdracht ging naar Berdien Stenberg, die met dit Rondo Russo een enorme hit scoorde.
Ellen Helmus hield zich liever bezig met de muziek waar ze zelf achter stond. Naast platen met haar eigen Ellen H. Band maakte ze cd’s met Het Rosenberg Trio en met de Gipsy Boys.

Haar tweede eigen album was “Out Of The Blue”, ( 1990 ), met bijdragen van onder anderen drummer Marcel Serierse en saxofonist Benjamin Herman.

Ze overleed op 26 maart op 53 jarige leeftijd in Wanroij. (N.B)

SCHRIJVER

20Quintette december 2011

De 10 vragen aan:……

John Desmares

21Quintette december 2011

Wist u dat: ……

  • The Basily Gipsy Jam, iedere donderdag speelt in Club Madness, Dagelijkse Groenmarkt 6. in Den Haag aanvang 21.00 u.
  • Quatre Ticket de Swing, op weg is naar een nieuwe Cd, met zang van Ita van Dijk.
  • De groep “Asisetoca”, van naam is veranderd en wel in: “La Cuerda”, ( ligt lekkerder in de mond. Red. )
  • Ed Beerepoot van La Cuerda, nu speelt op een “Frederik van Brabant”, …dit is een oval hole gipsy jazz gitaar bespannen met nylon snaren.
  • Popy Basily een nieuwe gitaar heeft, een “Maccaferri Carbon Acoustics MO-type” van Vox Humana. Hierover meer in de volgende Quintette.
  • Warner Hartsuijker, 2 LP’s heeft gedoneerd van Django en Stéphane.
  • Onze donateur Ronnie Reckers, die nu in Italie woont, dolgelukkig is met zijn nieuwe Gitane D-500.
  • Er nog steeds enkele onder u zijn, die hun donatie van 2011 vergeten zijn over te maken.
  • Django Kuijper, 3 franse bladen “Jazz Hot”, heeft geschonken, waarin uitvoerig gesproken wordt over Django Reinhardt, Stéphane Grappelli en Jean Sablon.
  • Er een nieuw Combo is opgericht, zuiver in de, onder meer Muzette-stijl, met o.a. Lammy Bruyns – accordeon en Georg Lankester – sologitaar. Hierover meer in volgende Quintette.
  • Django Kuijper ook nog een PC cd-rom met achtergrond muziek van Reinhardt heeft gedoneerd t.b.v. het archief. Zeer speciaal.

 

john.desmares@onsmail.nl

John Desmares

22Quintette december 2011

Le Quatorze Juillet:

Viering Franse nationale feestdag in hartje Maastricht

De nationale Franse feestdag werd in 2011 voor de derde maal gevierd in hartje Maastricht, in het rustieke Jekerkwartier. Maastricht is de meest Franse stad van ons land: de Fransen lieten er stevig hun sporen na en het Bourgondische” joie de vivre” zit er nog altijd diep in. Donderdag 14 en vrijdag 15 juli ademde het Jekerkwartier Franse sferen, met sfeervolle Franse films, Frans eten en drinken, chansons, manouche (gipsy jazz) op verrassende plekken, volop Franse vlaggen, versierde etalages en een bijdrage van de reënactment vereniging: de Maastrichter Brigade, onder aanvoering van wachtmeester Peter Gulikers, die gestoken in Napoleontische uniformen de Franse tijd, ten tijde van koning Willem de eerste, lieten herleven.

Na 14 Juillet nog een feestdag: Jour de la musique Manouche [15 juli]

Door donateur Suzanne Janssen via Face book chat geattendeerd op dit festijn, waaraan haar Lollo zou participeren en het feit, dat Maastricht maar 20 minuten rijden verwijderd is van Sittard, plus mijn met pre-pensioen verworven vrije tijd, die nu de vijfde maand ingaat, kon ik haast niet wegblijven. Een van de organisatoren, Frans Hermans, was zo vriendelijk me even te woord te staan en gaf te kennen dat deze derde keer op rij de vorige al overtrof. Wel stelde hij, wil de organisatie de feestelijkheden vooral klein en behapbaar houden. Ik heb hem attent gemaakt op het bestaan van onze Stichting, die zich toch ook inzet om de jazz manouche bekendheid te blijven geven. Hierop zegde hij toe ons de volgende keer ruim tevoren te zullen waarschuwen en zo nodig om assistentie te vragen. We hebben ten slotte naast affiniteit met diverse bands in het genre ook donateurs in deze provincie.

Vrijdag 15 juli is Jour de la Musique Manouche. Vanaf de vroege middaguren traden her en der in het Jekerkwartier groepjes muzikanten op die op akoestisch wijze gipsy jazz (de zgn. manouche) ten gehore brachten. Gipsy jazz of manouche is de eerste in Europa ontstane (dansbare) jazzstijl. Nu, ruim een halve eeuw later, is deze muziekstijl weer zeer populair bij een jonge generatie muzikanten binnen en buiten Frankrijk. Ondermeer was in het Jekerkwartier een optreden van het fameuze Lollo Meier Quintet.

Op het pleintje in de Pieterstraat was naast dit Quintet ook een heuse waarzegster aanwezig in de vorm van Lollo’s bijna 80 jarige moeder, die met haar Tarot-kaarten in waaiervorm de passanten haar woonwagen binnen lokte. Ik ben natuurlijk ook even binnen geweest, zij het op aandringen van Suzanne, om de klantenstroom op gang te helpen. Moeder Meier kon me toch een aantal zaken vertellen, die ik niet verwacht had, hoewel ze stelde, dat het voorspellen het vooral moest hebben van iemands stellige geloven.

23Quintette december 2011

Om 22.00 uur volgde bij het Pater Vinktorentje een vertoning van de openluchtfilm ‘Swing’, een familiefilm over zigeunermuziek .Hierover later meer.

De film werd voorafgegaan door een stukje uit de bijna gerede documentaire over de in 2010, ter ere van de honderdste geboortedag van Django Reinhardt, ondernomen reis per paard en woonwagen van Lollo Meier van Liberchies naar Samois sur Seine (zie Quintette 4 van 2010).

Lollo Meier quintet bij cafe

In deze tien minuten kon men zien hoe de reis aanving, hoe lastig de bergweggetjes waren, waarbij het paard Thinco ondersteuning nodig had van Lollo en Susanne, hoe leuk ze door de smalle straatjes van Samois laveerden en tenslotte hoe ze aankwamen op de camping van Samoreau sur Seine. Alle reisbeelden werden gelardeerd door beelden van een optreden wat het Lollo Meier quintet gaf op deze camping, gezeten voor hun woonwagen en bijgestaan door Fapy Lafertin en Stochelo Rosenberg. De muziek van dit optreden bleef klinken tijdens de reisbeelden. Later dit jaar komt de volledige documentaire, gemaakt door Daan Milius als bijzonder afstudeeropdracht aan de Maastrichtse Universiteit voor beeldende Kunsten, uit op DVD.

24Quintette december 2011

Programma vrijdag 15 juli

14.00-20.30 uur Manouche (gipsy jazz) livemuziek door:
Arkan Burini & Ralph Berman:
Ralph accordeon en Arkan (Arkadi), met zijn wat Italiaanse uiterlijk, viool.

Arkan Ralpg henri schuller bas

Later in de middag kwam ik bij hen aan tafel te zitten, zodat ik wat kon eten. Arkan had het er in een mengeling van Engels, Duits en Frans over, dat zijn voorouders uit Italië naar Rusland waren getrokken, vandaar. Ralph kon aardig met het Duits uit de voeten, zodat we toch een gesprek konden voeren. Dankzij een ook aan tafel zittende Russische economie student, die net als zijn vriendin net de jaarafsluitende tentamens had afgewerkt, konden sommige Russische woorden naar het Limburgs worden vertaald. En dan blijken Arkan en Ralph ineens toch een conservatorium opleiding te hebben afgerond; Afwisselend met het Lollo Meier Quintet zaten zij op Lollo’s podium naast de woonwagen. Op een bepaald moment speelden ze ook samen met de Swinging Strings in een aantal klassieke stukken. Henri Schuller vulde zelfs een aantal keren zeer vaardig de baspartij in.

Lollo Meier Quintet: Lollo Meier solo gitaar, André Donni klarinet, Bram van Es ritme gitaar, Henri Schuller contrabas, met deze keer uitbreiding door Lollo’s familieleden, als door Suzanne trots aangegeven: de zoon van Waso Grünholz sologitaar en diens zonen, dus de kleinzonen van Waso,: Bulo ritme gitaar en Giovanni, op mijn Moustache, ook ritme gitaar. Ik ontmoette een aantal mede Samoisgangers donateur Henk van de Voort en diens levensgezellin Manon Machiels, donateur Joop Beckers met eega en donateur Judith van den Brink met partner Jos, die speciaal uit Almelo was afgereisd en Suzanne Janssens tweelingzus Jacqueline (20 minuten ouder, vertelde

25Quintette december 2011

Suzanne). Kunstzinnige vriendin Merle Anderson ( ze maakt o.a. prachtige sierraden) met vriend, en schilder Hub Krewinkel. Na hun optredens op het pleintje aan de Pieterstraat en op het terras van het café daar tegenover ging het verder in het park. Ook de woonwagen met moeder Meier werd daarheen verhuisd. Dankzij Judith en Jos werd het innemen van uitnodigend gerstenat gestroomlijnd. Om beurten togen we naar een naburig café om het vochtverlies tijdens deze heerlijke dag en avond te compenseren. Arkan en Ralph hebben nog een aantal nummers met Lollos Quintet meegespeeld, wat goed met daverend applaus gehonoreerd werd door het publiek. Arkans Mechelse herder mocht achterop de woonwagen zitten, wat door een aantal toeschouwers werd gezien als een unieke gelegenheid die uitnodigde tot fotograferen. En passant heb ik tijdens hun optreden Suzanne nog geholpen wat CD’s onder het publiek te verspreiden. Er bleken toch mensen tussen te zitten, die deze muziek lekker in de beslotenheid van hun eigen woning in alle rust nogmaals wilden beleven.

The Swinging Strings: Een Trio jonge Russen met een conservatorium opleiding in hun zak, waarbij een jongen op viool en twee meisjes op alt-viool en cello spelen.

Deze jongelui waren het eerste muzikale gezelschap, dat ik ontmoette in het Jekerkwartier. Toen ik aankwam begonnen ze net met het spelen van Pachebel, een melodie, die enige tijd geleden eens door de muzikale cabarettier Hans Liberg onder vuur is genomen: je hoort er o.a. het lied “Rain and Tears” in, als vertolkt door Demis Roussos. Daar ze geen woord in een andere taal, dan het Russisch, spraken konden we geen gesprek voeren dus heb ik ze zo goed mogelijk met handen en voeten gecomplimenteerd met hun goede uitvoering. Later in het park zag ik alle bovenstaande muzikanten terug in een gezamenlijk programma. De Swinging Strings maar heel kort, die vonden het uiteindelijk leuker toe te kijken.

26Quintette december 2011

Roman Orkest (met zang, viool, gitaar, bas en twee accordeons) Dit orkest kreeg zowaar de beentjes op de vloer, er werd leuk bij gedanst. Op mijn “Latcho Dives” werd geanimeerd gereageerd en kwamen glimlachen van herkenning op hun verder zo serieuze gezichten. De hele volzinnen in het Romanesh, die ze ten antwoord mijn kant opstuurden kon ik niet plaatsen, maar we hebben wel gelachen.

Roma groep bij woonwagen

21.00 uur Roger Villevoye zingt Franse chansons in café De Belsj

22.00 uur Swing (Tony Gatlif, 2002). Muzikale familiefilm in het park (Pater Vinktorentje) In Toni Gatlifs film” Swing”, is het de beurt aan de zigeunerjazz uit de buurt van Straatsburg. We worden het caravanuniversum van de Elzas ingeleid via Max, die met zijn sproeten, blauwe ogen en rode haar de vleesgeworden zigeuner-antithese is. In ruil voor het schrijven van brieven aan de uitkeringsinstanties geeft snarenvirtuoos Miraldo hem gitaarles. Al snel is hij vaste gast op de vrolijke, met drank overgoten repetitieavondjes en leert hij het zigeunerleven kennen. Bovendien wordt hij verliefd op Swing, een

27Quintette december 2011

jongensachtig meisje met grote kijkers. [Filmkrant] Deze Miraldo wordt vertokt door de ons bekende Tchavolo Schmitt. Ook diens familieleden geven muzikale acte de présence. Het lukt Tony Gatlif steeds beter het zigeunerleven met haar ups en downs visueel te beschrijven. Hij heeft inmiddels al zes films in dit genre op zijn naam staan. Via Amazon.com kunt u ze op DVD bestellen. Daar ik de film al meer dan eens gezien had vond ik het na de start ervan wel welletjes en toog huiswaarts.
24.00 uur; Dansen op Manouche in naburige cafés. Jeu- de- boules in Looiersstraat. Beide dagen gelegenheid tot vrij spelen van Jeu de boules op twee banen. Terras (stadscafé Lure) en de banen waren feestelijk aangekleed. Petit Paris in de Looiersstraat, waar de zoon en kleinzonen van Waso Grünholz ’s middags al een aantal melodiën van Django vertolkten; Bulo mocht hier ook soleren, wat hem uitstekend afging.

Beide dagen werden aangeboden door ondernemend Jekerkwartier en door Buurtplatform Jekerkwartier. De overkoepelende organisatie was in handen van: La Fondation Project Extraordinaire Maestricht (Stichting Pem).

Alle activiteiten waren vrij toegankelijk.
Info: www.14juillet.nl / info@14juillet.nl
Beeld: La Liberté Guidant Le People’ (1830), Eugene Delacroix

SCHRIJVER

28Quintette december 2011

In the Spotlight: Nomad Swing

De Belgische groep: Nomad Swing ontstond zo’n tien jaar geleden rond het duo Seppe Van Tilborg en Anton Smet, twee bevriende gitaristen met een passie voor de muziek van Django Reinhardt.
De groep breidde zich in de loop der jaren langzaam maar zeker uit, en naast het louter instrumentale repertoire kwam er, met de stem van Ine Smet, steeds meer plaats voor gezongen nummers. We traden op in diverse gelegenheden in België maar ook in het buitenland. Vers in ons geheugen staat nog het optreden, tijdens de reünie van de stichting, diverse jaren geleden. Het was een aangename ervaring.

Seppe en Koen, 15 mei 2011, over Sidney Bechet

Ondertussen wordt samengewerkt met twee blazers, en niet de minste. Aan de sopraansax en klarinet hebben we de levende muziek legende Koen de Cauter, en op trompet de vroegere Tom Waits “sideman” Nik Phelps (USA). Een regelmatige gastmuzikant is Tcha Limberger. Een superviolist.
Nomad Swing treedt op in verschillende bezettingen, gaande van een trio tot een uitgebreide band van zeven personen.*
Seppe van Tilborg speelt op een gitaar van het merk “Gitane”, ( inporteur Boetzkes) model “John Jorgenson”, en Ramsy Irani speelt op een gitaar van Ger Boonstra model “Fapy Lafertin”. De twee gitaristen volgen ook allebei les bij Fapy Lafertin om de knepen van het vak nog beter te leren…
Koen de Cauter speelt op een sax uit de jaren 20 van het merk “Beuscher”, hetzelfde merk dat ook Sidney Bechet bespeelde, Jef speelt op een Hongaarse bas met een mooie klank en bijzonder veel volume. Nomad Swing kiest ervoor om akoestisch te spelen (enkel een beetje versterking voor de zang). Indien nodig gebruiken zij Shure SM 57a beta micro’s om de gitaren te versterken. Deze worden dan aangesloten op een “Bose geluidzuil”, wat een aangename warme klank geeft.
“De laatste jaren heeft er zich een “nieuwe” muziekstijl – eigenlijk zoals altijd een samensmelten van bestaande stijlen ontwikkeld. In dit geval een mix van de Amerikaanse swing, het Franse chanson, de Oost-Europese volksmuziek, en uiteraard de erfenis van Django Reinhardt. Er is nog geen naam voor deze nieuwe muziekmakerij, maar er zijn in elk land van Europa ontelbare groepen die zich in deze geest manifesteren. Nu is

29Quintette december 2011

België, door zijn universeel karakter, niet slecht gelegen; de grens tussen Noord en Zuid zorgt er voor een veelzijdig klimaat, waarin deze muziekvorm zich onbezorgd kan ontplooien.
Tussen de tientallen formaties hier te lande valt Nomad Swing op door zijn visie, door de ernst waarmee de dingen worden aangepakt, en door een heel eigen charme waarmee hun muziek op het publiek wordt losgelaten“
Koen de Cauter, Gent 2011

Nomad Swing met Koen

In het verleden specialiseerde Nomad Swing zich o.a. ook in de swing van Louis Armstrong, Ella Fitzgerald, Billie Holiday, Sidney Bechet, etc.
In het kader van 100 jaar Django brachten ze vertolkingen van Django’s melodieën mét teksten die zelden gehoord werden, bijv. Larmes (met tekst van Franchis Blanche); Douce Ambiance, Nuages en Je t’aime/ Swing 39 (met teksten van Jacques Larue),…


Sinds 2010 wordt er ook samengewerkt met The Dipsy Doodles, een dans -en performancegezelschap dat zich specialiseert in de authentieke Jazzdansen zoals bijvoorbeeld de Lindy Hop en de Charleston. (www.swingzapoppin.com voor meer info)
Deze zomer waren zij tijdens de Gentse feesten te gast bij Derek op de Place Musette, traden op Bij Sint Jacobs, in de Spiegeltent en waren ook te zien op het festival Gypsy’s in het park (Oostkamp). Samen met de Dipsy Doodles brachten ze een onvergetelijke avond op het festival Dansen in ’t park, en bezorgden menig muziekliefhebber een aangenaam gevoel in verscheidene jazzclubs. (o.a. in de Honky Tonk Jazzclub, Hot Club de Gand, Hotsy Totsy enz.)

30Quintette december 2011

“(…) In de toekomst zouden wij enerzijds ons swingrepertoire willen uitbreiden naar dansers toe, anderzijds nog meer Django en Franse chanson brengen en ook meer en meer teruggrijpen naar de Nederlandse taal met bijv. teksten en muziek van Wannes van de Velde (…)”
Seppe Van Tilborg, Gent 2011

Ook maakt Nomad Swing volop plannen om een cd op te nemen …

Voor verdere info en geplande concerten verwijzen we graag naar de website www.myspace.com/nomadswingin of de facebook pagina van Nomad Swing waar u ook luistervoorbeelden en foto’s kan vinden.

* Seppe Van Tilborg (sologitaar), Ramsy Irani (ritmegitaar), Jef Scheepers (contrabas), Jan Van Steenbrugge (drums), Koen de Cauter (sopraansax, klarinet, gitaar, zang), Nik Phelps (klarinet, trompet, zang), Ine Smet (zang).

Seppe Van Tilborg

 

 

31Quintette december 2011

Cd’s Onder de loep

Harold Berghuis new hot trio: Voor Ada.
10 Eigen composities van Harold Berghuis.
Titels: Het Bloemenmeisje, Voor Ada, Blues voor mijn vader Ze Slaapt, Tiptop, De Noordkust Swing Pathétique, De oude Eik, Balz Pucino, Winterpret.

 

Jelle van Tongeren Group: Earbeat.
Deze cd is tot stand gekomen m.m.v: Robin Nolan en Reinier Voet.
Titels: Lisboa, Jordu, Lullaby, Four Brothers, I fall in love too easely, Earbeat, Douce ambiance, Bossa Nougat, Sergeï, Golden Earrings, Minor Steps, My little suedo shoes.

 

Hot Club de Frank: Balz Pucino.

Veel afwisseling in solo’s, sax, klarinet, gitaar en zang Maken deze perfecte cd tot een gevarieerd geheel
Titles: Fantaisie Heiser Bulgar Ménilmontant Balz Pucino Ruhrpott Blues Whispering Winterpret Dinette You go to my head Cheek te Cheek Kat en muisThe song is you Anouman Nice work if you can get it Remember you


John Desmares

Bestelling telefonisch 0499-371821 of per email: john.desmares@onsmail.nl prijs € 15,00 exclusief € 2,50 verzendkosten.

32Quintette december 2011

Cd recensies

Prisor Jazz Band & friends: Gipsy’s Heart


De Cd zit weer in een mooi bruin kartonnen hoes, die je als een boek kan open slaan. Over de buitenkant loopt voor een foto strip van de band in de studio en achterop een met verschillende foto’s die tijdens de opnamen gemaakt zijn. Binnenin links twee violisten en rechts onder de CD een foto van de impressario H. Robert Marschall (Sorlo). De muzikanten zijn: Feigeli Prisor, gitaar; Ulli Bartel, viool/e-mandoline; Eddy Grünholz, e-gitaar; Sendelo Schäfer, gitaar; Tchawo Adell, contrabas; Anton Sjarov, viool. De opname werd gemaakt , geengineerd en gemasterd door Michael Wagener in de Haverkamp studio’s te Päpinghausen. De opname dateert van 7 en 8 december 2008.

1 – Busato Swing, Feigeli Prisor. Begint met mooie driestemmig samenspel van de gitaren en gaat over in een snel swing nummer. Beide violen gaan in duo door de melodie. Dan is het een afwisseling gitaar en viool. Trefzeker en met duidelijk verschil tussen de acoustische en electrische gitaar. Beide vortreffelijk bespeeld door Feigeli, Sendelo en Eddy. Feigeli en Eddy maken leuke een-tweetjes alsof ze dat al jaren doen. Sendelo blijft het ritme onverstoorbaar volhouden.
2 – I’m confessing that I love you, D. Daugherty, AJ Neiburg, E Reynolds. Feigeli maakt een mooi nieuw begin, waarna de hele melodie wordt doorgenomen. Het van origine wat lekker langzaam nummer wordt hier iets sneller gespeeld, zodat het wat meer swingt. Beide violen improviseren er verder lustig op los en spelen om elkaar heen, waarbij ze prachtige klanken aan hun instrument ontlokken. Eddy mag daarna en overtreft zichzelf een paar keer in zijn improvisatie. Jaren 30 herleven bij het viool duet wat volgt. Feigeli arpeggio’t er tussendoor, wat mooie accenten legt.
3 – Cherokee, R Noble. Snel swingend geopend met beide violen in tegenspel op een stevige ondergrond van de ritmesectie. De tweede ronde laat Feigeli zich af en toe horen , om dan de volgende geheel voor zin rekening te nemen. Het lijkt of de snelheid wordt opgevoerd, maar Feigeli’s vingers gaan gewoon zo rap. Vervolgens een vioolimpro. en dan een met electrische gitaar. Eddy gaat lekker. Het klinkt zo gemakkelijk, alle accoorden raak, alle noten van de solist trefzeker. Laatste coupletten door alle solisten in volgorde, en dan weer door elkaar. Prachtig gearrangeerd. Tot slot werken alle solisten eendrachtig naar het einde toe. Soms unisono, soms om elkaar heen, nooit vervelend.

33Quintette december 2011

4 – Sorlo waltz, Eddy Grünholz. De manier van Eddy om de impressario te bedanken voor zijn bemoeienis. Na de eerste keer de melodie aan ons te hebben voorgesteld komt een viool om de melodie heen strijken. Dan krijgt Feigeli de kans dit ook te doen met een viool in tegen stem.
5 – My blue heaven, W Donaldson, G Whiting. Beide violen openen, waarna Eddy de melodie aan ons voorstelt. Het b stuk komt voor rekening van de vioolspelers. Zoals die lekker om elkaar heenswingen kan je dieze groep muzikanten inderdaad een jazz band noemen. Na beide violen komt een prachtig impro stuk van Feigeli. Dan komt de melodie weer voor rekening van de violisten met lardering van beide gitaristen. Slot door de hele band. Swing.
6 – My dreams, Feigeli Prisor. Feigeli opent in zijn uppie, waarna Sendelo invalt en Feigeli de melodie uitbouwt in wat een heel rustig, gevoelig stuk genoemd mag worden. Eddy kan Feigeli prachtig vervangen al klinkt zijn gitaar totaal anders, beetje jazz dance hall jaren 30 40. Een der violisten durft het aan de melodie over te nemen en slaagt er goed in de wat dromerige stemming vast te houden. Eddy gaat door en dan mag Feigeli het stokje weer overnemen. Leuk, om die tegenstrijdige gitaarklanken zo dicht na ekaar te horen, zodat je haast gaat vergelijken. Wat klinkt nu beter? Acoustisch of electrisch. Er is natuurlijk geen klip en klaar antwoord. Beide zijn goed in hun eigen stijl en klank. Vervolgens wordt de melodie door Feigeli nogmaals gestipuleerd, maar mag een viool eromheen wat kleur verzorgen.
7 – Nachts bin ich allein, traditioneel. Feigeli improviseert het begin, waarna een viool de melodie voor zijn rekening neemt en de band invalt. De tweede ronde komt de tweede viool erbij en doet de tweede stem, terwijl Feigeli er lustig tussendoor arpeggio’t om zijn volgende solo vast aan te kondigen. Eddy wacht hetzelfde lot en brengt het tot een prachtige vertolking van dit traditioneel bij het kampvuur gespeelde nummer. Beide violen in tegenstem erboven vullen het geluid prachtig uit. Vervolgens mogen ze improviseren, waarbij het ritme strak blijft. Complimenten Sendelo! Ga er lekker voor zitten en laat dit lied over je heen komen als een aangename warme deken.
8 – Body and soul, J Green. Melodie start met viol. Het moeilijke arrangement komt goed tot uitdrukking als de tweede viool met even veel verve wordt ingezet. Dan komt het tussenstuk, waarbij de violist gelijk een nachtegaal over zijn snaren strijkt. Vervolgens spelen ze in de melodie weer prachtig om elkaar heen, gevolgd door de acoustische gitaar in solo. Na nogmaals de melodie te hebben laten horen wordt heel even een tempowisseling doorgevoerd, om terug te keren naar het normale ritme. Het slot van nog twee coupletten kent een vertraging, wat mooi uitkomt, je kan dan beter volgen wat een geweldige muzikanten hier bezig zijn. Deze jongens maken zich er niet goedkoop vanaf. Elk nummer tot dusver wordt minstens zes maal doorlopen in verschillende samenstelling instrumentarium. Uiterst melodieus en in goede samenhang.
9 – Secret love, S Fain. Kende we dit niet uit de jaren vijftig van de radio piratentijd. Door Karen Black, Dusty Springfield of Pat Clark. Hier vergast Feigeli ons op een andere benadering, die zeker de melodie aanhoudt, maar

34Quintette december 2011

best vernieuwend mag worden genoemd. Beide violen weer in tegenfase, beide gitaarsolisten na elkaar in de ene na de andere virtuoze solo. Klasse.
10 – Tiefes Leid/Signatura, A DubuQue. Als Chardas geopend met een echte klagerige viool, zoals we die af en toe horen van Jan Limberger en strummende gitaren. De opening gaat over in wals, waarbij de viool de melodie ten gehore brengt. De tweede maal komt de tweede viool er in tegenstem bij in een prachtig samenspel. Dan up tempo verder met iets, dat af en toe doet denken aan Joseph Joseph, waarbij ook het bekende Hoppa! weerklinkt. De band wordt opgestuwd het allemaal nog sneller te doen, wat natuurlijk ook lukt. De oude Tata Mirando zou weer wakker worden bij deze klanken.
11 – I’m getting sentimental over you, George Bassman. Nog steeds een prachtig slow fox dans nummer. Mooie viool in de melodie, strakke ritmegitaar en stevige contrabas eronder, met de violen gevolgd door Feigeli, die de volgende coupletten heerlijk vol imroviseert Dan beide violen weer in tegenstem door de melodie heen, te volgen door de electrische gitaar, die prachtige arpeggio’s ten gehore brengt. De violen nemen het b stuk weer voor hun rekening, waarna een enkele het a deel weer op zich neemt.
12 – Embraceable you, G Gershwin. Weer zo’n lekker swingend stuk muziek van de broertjes Gershwin. Prachtig klank gegeven door beide violen. Dan uptempo verder met een solo van Feigeli, die lekker om de melodie heen improviseert. Hij kent zijn loopjes en voert ze uit met een schier grenzeloos gemak. Hier wordt top muziek gespeeld. Niet alles onze traditionele gypsy hot club klanken, maar zeer de moeite waard de Cd op te zetten. Als gezegd, deze jongens maken zich er niet gemakkelijk vanaf. Ze hebben wat te vertellen en komen dat allemaal op hun beurt of tegelijkertijd ook doen. Ballroom orkest komt in de gedachten, maar dan zonder de toeters.

Een fijne Cd om te beluisteren, maar zeker ook een, die het mogelijk maakt erop te dansen. Gespeeld door klasse muzikanten, die duidelijk aan elkaar gewaagd zijn. Feigeli en Eddy zitten op hun soloinstrument dicht bij ekaar in de buurt, maar de eerste is iets melodieuser in zijn benadering. Misschien toch het verschil tussen een acoustische en een meer elektrische georiënteerde gitaar. De ritmemannen houden zich prima aan de schema’s. Geen wanklank kunnen bespeuren, al had ik graag ergens een keer een bassolo gehoord.. Beide violen kunnen prachtig samenspelen en voelen elkaar ook zo goed aan, dat de een de melodie zelfs los kan laten zonder de ander in verwarring te brengen. Kortom een warm aan te bevelen Cd. Merkwaardig, dat die drie jaar geleden bij onze oosterburen is geproduceerd en dat ik hem nu pas onder ogen en oren gekregen heb.

Wilt u er ook een na het lezen van deze recensie? Mail aan prisor-jazzband@gmx.de.

Menno v.d. Reijden

35Quintette december 2011

Gronology van The Swinging Strings.

Dangology – D. Reinhard
Donna Lee – C. Parker
Wave – A.C. Jobim
Valse a Rosenthal – D. Reinhardt
Isn’t She Lovely – S. Wonder
Aurore – F. Lafertin
Valse Blue – R. Kamphuis
Sweet Georgia Brown – M.Pinkard/Bernie
Nuages – D. Reinhardt
Valerian Valse – S. Krief
I Can’t Give You Anything But Love – J. McHugh

Mark Lubbers gitaar, Ronald Kamphuis gitaar, Iza Azier slaggitaar, Ruud-Jan Meulder contrabas.

In de Quintette, nummer 3 van dit jaar, kun je de biografie van deze band lezen in de rubriek: “In the Spotlight” en bij de afgelopen najaars reünie in de Azijnfabriek in Den Bosch waren zij de eerste groep in het programma. Iedereen was meteen enthousiast, vooral door het samenspel van Mark en Ronald. Een aantal nummers van deze CD, die in mei 2007 is uitgebracht, werden daar gespeeld.
(Meer hierover in deze Quintette).

De CD begint met het nummer van D. Reinhardt ”Dangology”. De opening, wordt door de twee gitaren mooi synchroon en fris uitgevoerd. Daarna improviseren de beide heren, ieder met een eigen speelstijl, er heerlijk op los. In de solo’s vullen ze elkaar goed aan, de melodieën gaan bij de twee gitaristen mooi in elkaar over. Heerlijk om naar te luisteren.

In het tweede nummer “Donna Lee” kun je duidelijk horen dat Mark en Ronald het gitaarspel technisch beheersen. Virtuoos komen, alle hele snelle solo’s, een voor een goed uit de verf, de melodielijn blijft duidelijk aanwezig. Knap stukje werk.

Daarna “Wave” van Jobim, de oortjes kunnen even uitrusten. Toch zou ik het nog wel eens op nylon willen horen. Vooral wanneer alleen de melodie wordt gespeeld.

Er staan twee snelle musetten op de CD, “Valse a Rosenthal” en “ Valerian Valse”. Vooral voor de liefhebbers een heerlijk stukje muziek. Het derde walsje “Valse Blue”, in een langzamer tempo, is van Ronald Kamphuis zelf. De

36Quintette december 2011

melodie doet me ergens aan denken. Als u de CD koopt en afluistert ben ik benieuwd waar u aan denkt.

Wanneer het nummer “Isn’t She Lovely” op een gipsygitaar wordt gespeeld, vind ik het een beetje dun klinken. Birelie Lagréne speelt het niet voor niets op zijn dikke Gibson, dat geeft vooral in het begin voldoende sustain in de slaggitaar. Daarna gaat het tempo omhoog en komen de solo’s veel beter uit de verf, maar dan is het nummer bijna weer onherkenbaar geworden.

Dan “Aurore”. Het begin is, laten we zeggen, voor de liefhebber. De viool met de tokkelende gitaar geeft het nummer onvoldoende stuwing. Wanneer Fapy met zijn felle aanslag de melodie vertolkt, komt dit beter over dan de slepende viool, waar hiervoor is gekozen. Na ruim een minuut komt Joost van Soest met zijn percussie de groep versterken. Het nummer krijgt dan zijn glans die het verdient. En misschien mag ook het tempo iets hoger.

Dan “Sweet Georgia Brown”. Dit werkje heb ik de boys ook al zien spelen in Den Bosch. Iedereen was razend enthousiast. Het is al vele malen vertolkt maar zoals Mark en Ronald dit neerzetten getuigt van klasse, het verveelt nergens. Een groot compliment.

Bij het negende werkje “Nuages”, krijgt de groep weer versterking van violist Don Hofstee.
Ik vind dat de viool het kenmerkende van “Nuages” niet kan weergeven. Ik hoor hier liever een gitaar de melodie brengen. Deze uitvoering valt me tegen, er zijn betere uitvoeringen.

De CD wordt waardig afgesloten met “I Can’t Give You Anything But Love”. Het swingt de pan uit. De groep zal met dit nummer en natuurlijk, “Sweet Georgia Brown” een groter publiek proberen aan te spreken en dat zal ongetwijfeld de bedoeling zijn geweest, toen dit werd opgenomen.

Wilt u dit eens horen? En wilt u deze CD bestellen?
Voor: € 14,00 incl. verzendkosten bent u de trotse bezitter van deze aangename CD.
Meer info: www.swingingstrings.nl

Rob Huijsmans

37Quintette december 2011

Concert agenda

December

23 Mazzeltov, de Amer, Amen. 20.00 u.
24 Triska Trio, Tapa Markt te Sittard. 15.00 u.
26 Zazou Swing, Café Hammingh, Garnwerd ( Gr )
27 Pigalle 44 & gast, Casablanca Jazz, Zeedijk 26, Amsterdam. 21.00 u.

Januari

1 The Strong and Silent Types, Café Toussaint, Amsterdam. 16.00 u.
2/3 Nomad Swing/ Koen de Cauter, Spiegeltent Park Broydenborg, Hoboken. 15.00 u.
8/15/22/29 Pigalle 44 Duo, IJkantine, MT Ondinaweg 15-17, Amsterdam Nr. 15.30 u.
15 Nomad Swing, nieuwjaarsreceptie Gent met dansers.
15 Mazzeltov & AJO, Vredeburg, Familieconcert, Utrecht. 14.00 u.
16 Mazzeltov & AJO, Vredeburg, Familieconcert, Utrecht. 14.00 u.
16 Nomad Swing Trio, De blauwe Kater, Leuven.
22 Hot Club de Frank, Café Langendijk, Amsterdam. 16.30 u.
23 The Popy Basily Gipsy Band, Café September. Grote Markt 25 Den Haag. 21.30 u.
24 Pigalle 44 & gast, Casablanca Jazz, Zeedijk 26, Amsterdam. 21.00 u.
26 The Strong and Silent Types, Jazzclub Hardenberg Schouwburg De Voorveghter 16.00 u.
27 Rolinha Kross Band, Het Perron, Amsterdam. 20.00 u.
27 Quatre Tickets de Swing, Theaterhotel, v.d. Valk Almelo. 22.00 u.

Februari

3 Pigalle 44 & Jelle van Tongeren, De Tor, Enschede. 21.00 u.
4 Nomad Swing, Faja Lobi, Vlaanderenstraat 2. Gent. 21.00 u.
5 Mazzeltov & AJO, Theater de Slinger, Houten. 14.00 u.
5/12/19/26 Pigalle 44 Duo, IJkantine, MT Ondinaweg 15-17, Amsterdam Nr. 15.30 u.
7 Reinier Voet. Gipsy Jazz jamsessie, in het Molentje, Singel 278, Amsterdam. 21.00 u.
7 Nomad Swing, Minor Swing, Ottogracht 56, Gent 21.00 u.
12 New Hot Trio, Wine Bar Mendoza, Rotterdam. 15.00 u.
17 Hot Club de Frank, Museumwinkel Bouwens, Noord Scharwoude. 20.30 u.
19 Hot Club de Frank, Café Kobalt, Amsterdam. 17.00 u.
20 The Popy Basily Gipsy Band, Café September. Grote Markt 25 Den Haag. 21.30 u.
26 Lissa Weiss & Band, Café Forum Maatricht 15.00 u.
26 Quatre Tickets de Swing, Jazz-club Hardenberg, Schouwburg de Voorveghter. 16.00 u.
26 Hot Club de Frank, Café Kapitein Zeppos, Amsterdam. 16.00 u.
28 Pigalle 44 & gast, Casablanca Jazz, Zeedijk 26, Amsterdam 21.00 u.

Maart

4 Hot Club de frank, Café Wildschut, Amsterdam. 16.00 u.
4 Tabor, CD presentatie, Café Forum, Maastricht 15.00 u.
4/11/18/25, Pigalle 44 Duo, IJkantine, MT Ondinaweg 15-17, Amsterdam Nr. 15.30 u.
11 Hot Club de Frank, Café Wildschut, Amsterdam. 16.00 u.
6 Reinier Voet. Gipsy Jazz jamsessie, in het Molentje, Singel 278, Amsterdam. 21.00 u.
16 Rolinha Kross Band, OBA Theater, Amsterdam. 20.00 u.
17 Quatre Tickets de Swing, Theaterhotel v.d. Valk te Almelo. 22.00 u.
18 Hot Club de Frank, Café Wildschut, Amsterdam. 16.00 u.
23 Mazzeltov, Papenstraat Theater, Zwolle. 20.00 u.
25 Hot Club de Frank, Café Kobalt, Amsterdam. 17.00 u.
26 The Popy Basily Gipsy Band, Café September. Grote Markt 25 Den Haag. 21.30 u.
27 Pigalle 44 & gast , Casablanca Jazz, Zeedijk 26, Amsterdam. 21.00 u.
38Quintette december 2011

Colofon

 

Redactie: John Desmares
redactiequintette@gmail.com

Vormgeving: Ton van der Steen

Aan dit nummer werkten verder mee:

Teksten: John Desmares, Georg Lankester, Rien Nicasie, Seppe Van Tilborg
Menno v.d. Reijden, Rob Huijsmans, Sjaak Bloem / Dré Sprangers

Foto’s: Georg Lankester

De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te wijzigen of niet te plaatsen.
Bij ingezonden stukken berust de verantwoordelijkheid bij de auteur.

ISSN: 138-3052
39Quintette december 2011

Nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van onze activiteiten, concerten en sessies? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.


Aanmelden

Word donateur

Vind jij het ook belangrijk dat de gypsy jazz in Nederland bekend gemaakt en gehouden wordt? Steun ons dan in ons doel en word donateur!

 

Meer informatie

Contact

Ophemertsestraat 11
4061 RA Ophemert
Nederland

E: contact@hcdf.nl
T: 06 - 4262 7976

IBAN:NL83 INGB 0005311022
BIC/Swift: INGBNL2A

 

facebook-pagina Stichting HcdF